Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Η Κατσγούμαν συμβουλεύει: Η τρύπα και το χάος


Φίλες μου
Ήρθε η ώρα να σας ανοίξω τα μάτια. Ναι. Η Κατσγούμαν συμβουλεύει, όχι για να σας διδάξει την πουτανιά, που όλες χρειαζόμαστε, αλλά για το άντε γαμήσου, αν νομίζεις ότι βολεύτηκες.
Πρώτα θα αναφερθώ σε μία έρευνα που έγινε, δε θυμάμαι λεπτομέρειες και νούμερα, αλλά μου έμεινε το γεγονός. Πήραν έναν άντρα και μια γυναίκα. Ο άντρας πρότεινε σε έναν αριθμό γυναικών να κάνουν σεξ και το αντίστοιχο έκανε και η γυναίκα σε άντρες. Όλες οι απαντήσεις των γυναικών ήταν αρνητικές. Όλες οι απαντήσεις των αντρών ήταν θετικές. 
Συμπεράσματα: 
1. Η ξεπέτα για τον άντρα είναι δύσκολη υπόθεση. Αν κάποιος τη βγάζει έτσι, είναι μάγκας και του βγάζω το καπέλο.
2. Η ξεπέτα για τη γυναίκα είναι υπόθεση μιας τολμηρής ερώτησης σε όποιον γουστάρει. Αν τη βγάζει έτσι, δεν το λες και κατόρθωμα.
Η ξεπέτα, γενικώς, είναι μια εύκολη υπόθεση. Ανώδυνη. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Πούτσο δίνεις, μουνί παίρνεις και αντιστρόφως. Ενδεχομένως έχεις βγει με τον άλλον, έχεις φάει, έχεις πιει, έχεις περάσει καλά και η σχέση σας ολοκληρώνεται και κλείνει με το σεξ. Αυτό φαίνεται την επόμενη μέρα. Ο λεγάμενος δεν εμφανίζεται. Κανείς όμως δεν πρόκειται να πονέσει γι' αυτό.
Πρόσεξε όμως κούκλα μου. Μπορεί να φανεί μετά από τρεις μέρες. Και να θέλει πάλι σεξ. Κι ας πούμε ότι το επαναλαμβάνετε. Μέχρι εκεί σε συγχωρώ. Όταν ξαναφανεί μετά από μία εβδομάδα και θέλει πάλι σεξ κι εσύ του κάθεσαι, είσαι ασυγχώρητη. Και θα πληρώσεις γι' αυτό.
Το φυσιολογικό, αυτό δηλαδή που παθαίνουν οι άνθρωποι, είναι να επέλθει ένα δέσιμο με τον καιρό με το πρόσωπο. Αυτό το παθαίνουν πιο εύκολα οι γυναίκες (οι γυναίκες λέμε, όχι οι πατσαβούρες) οι οποίες έχουν την τάση να ερωτεύονται τον εραστή τους. Και γι' αυτό η απάντηση στο πείραμα που προανέφερα ήταν αρνητική. Από την άλλη, οι άντρες με τη θετική τους απάντηση, φαίνεται πως είναι πάντα έτοιμοι και πρόθυμοι να μοιράσουν το DNA τους σε ό,τι τους κάτσει. Το πιο πιθανό είναι μετά να ξεχάσουν και πού το έδωσαν.
Οι γυναίκες επιλέγουν (εκτός κι αν έχουν μάνα - μάνατζερ που όρισε άλλα κριτήρια επιλογής) αυτόν που θα τους κάνει κάτι μέσα τους. Οι άντρες παίρνουν ό,τι πιάσει το δίχτυ. Και επειδή το δίχτυ δεν πιάνει κάθε μέρα, βολεύονται σε μια σχέση, όσο σκατά κι αν είναι αυτή. Για να φύγει ένας άντρας από μια σχέση, πρέπει να τον διατάξει η μάνα - μάνατζερ ή να τρώει τέτοια πίεση από την κατινογκόμενα (τύπου πότε-θα-γίνω-μάνα ή σήμερα-θα-βγούμε-με-τον-Τάσο-και-τη-Μαίρη-που-αρραβωνιάστηκαν-κι-εμείς-ακόμα-τίποτα ή πάλι-μπάλα-βλέπεις-με-τους-φίλους-σου-και-δε-με-συνόδευσες-στα-ψώνια), που προτιμάει να την παίζει μόνος του, παρά να τη γαμεί. 
Αν τολμήσει ο άλλος να φύγει από μια τέτοια σχέση και είναι τόσο μαλάκας που πιστεύει ότι όλες οι γυναίκες θέλουν να τον περιορίσουν, αποφασίζει ότι δε θέλει να δεσμευτεί. Ναι. Υπάρχουν άνθρωποι (άντρες κυρίως) που δε νιώθουν τον έρωτα και την ελευθερία που μπορεί να σου δώσει ανοίγοντάς σου μυαλό και καρδιά και πιστεύουν ότι η στενή επαφή με μια γυναίκα είναι δέσμευση και έλεγχος ακόμα και στο κατούρημα. Συνήθως είναι οι πιο συντηρητικοί και στενόμυαλοι. Και συνήθως ξαναδεσμεύονται μόνο με σκύλες που ελέγχουν ακόμα και το κατούρημα. Αν βρούνε γυναίκα χαλαρή που δεν δείχνει διατεθειμένη να του φορέσει το λουρί, είναι η καλύτερή τους. Είναι η τρύπα τους. Κι επειδή όλο και περισσότερες γυναίκες είναι ανεξάρτητες και ζούνε και χωρίς άντρα πάνω από το κεφάλι τους (ή δεν μπαίνουν στη διαδικασία να κάθονται αυτές πάνω από το κεφάλι του) είναι εύκολο να πέσουν στην παγίδα. 
Τα έξυπνα αγόρια δεν έχουν σχέση. Έχουν φακ μπάντι. Κοινώς, πρόχειρη τρύπα. Κάνουν τακτική πουτσοδοσία. Το λεγόμενο και σέρβις. Πού να τρέχουνε να ψάχνουν την ξεπέτα. Την επισκέπτονται για γαμήσι μια δυο φορές την εβδομάδα. Τη θυμούνται μόνο τότε. Τις υπόλοιπες μέρες δεν υπάρχει. Μέχρι να βρούνε την γκόμενα που θα τους βάλει πάλι τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι (γιατί μόνο με τέτοιες στρώνουν), βολεύονται εκεί. Κάνουν το ευχάριστο διάλειμμά τους μέχρι να ξαναχωθούν στα σκατά.
Θέλω όμως ένα λόγο, μόνο έναν, για να κάθεται μια γυναίκα και να ανέχεται αυτή τη μεταχείριση. Τη στιγμή που, άμα θέλει να ξεχαρμανιάσει, το κάνει εύκολα. Για να μην την πούνε πουτάνα που κάνει ξεπέτες; Ως φακ μπάντι του μαλάκα είναι περισσότερο πουτάνα. Και μάλιστα σαν την Πόντια πουτάνα που αυτοκτόνησε όταν έμαθε ότι οι άλλες πληρώνονται. Ελπίζω να μην αυτοκτονήσει όταν ξυπνήσει. Ο έξυπνος που θα χρησιμοποιούσε πουτάνα πληρωμένη για τρύπα, χρησιμοποιεί ανώδυνα, χωρίς να ξοδεύει ούτε χρήμα ούτε ψυχή, μια γυναίκα η οποία προφανώς τον θέλει για να του κάθεται. Και για να μην ανακατεύεται στη ζωή του, σημαίνει ότι είναι λιγότερο εγωίστρια από όσο θα μπορούσε να φανταστεί ο μαλάκας. Και σίγουρα δε θέλει να τον πιέσει ή να του στερήσει την ελευθερία. Αναρωτιέμαι στο μεταξύ πώς βλέπουν την ελευθερία αυτοί οι τύποι.  
Όχι ρε πούστη μου. Δε θα τα έχεις όλα. Δε σου αξίζουν. Κι εσύ, χαζή, που δίνεις ψυχή έτσι εύκολα και χωρίς να ζητάς αντάλλαγμα στο ίδιο είδος, να προτιμάς τις ξεπέτες. Καλύτερα να το δίνεις στο μάγκα που παιδεύτηκε για να σε ρίξει στο κρεβάτι, παρά στο ψοφίμι που σε χρησιμοποιεί για να αδειάζει τ' αρχίδια του. Στέρησέ του την τρύπα και στειλ' τον στο χάος.

Περισσότερα στον Κώδικα Γυναικείας Πουτανιάς (ελπίζω σύντομα).

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Safe sex


Κάνω κι εγώ όμως κάτι μαλακίες. Δεν κάθομαι να δω ποιος μου στέλνει αίτημα φιλίας στο φέισμπουκ, ειδικά αν τα βρίσκω μαζεμένα, οπότε βάζω στους φίλους μου ό,τι να 'ναι. Και ξαφνικά, κάποια στιγμή, ανακαλύπτω το λάθος μου.
Μέσα στην τόση σαβούρα που κυκλοφορεί στο ίντερνετ και χτίζει το προφίλ που δεν υπάρχει, συναντάμε και τους ιντερνετικούς γαμιάδες. Συνήθως είναι νεαρής ηλικίας, αργόσχολοι και αυτό τους δίνει την άνεση να την κάνουν λάστιχο. Μπορεί να έχουν και καμιά γκόμενα η οποία είναι μόνο για φιγούρα. Ούτε για σεξ ούτε για να ανοίγει το στόμα της. Αν και, το πιο πιθανό είναι ότι κι αυτοί δεν είναι καλύτεροι. Η ομπρέλα είναι απαραίτητη για να αποφύγουμε τη βροχή από βατράχια όταν ανοίγουν το στόμα τους. Άμα δεν ταιριάζανε...
Ωστόσο εκτιμώ ότι οι περισσότεροι δεν έχουν ούτε γκόμενα. Κάτι μου λέει ότι δεν έχουν γαμήσει ποτέ. Σαν το κωλόπαιδο που ξεφύτρωσε από το πουθενά για να μου ανεβάσει την πίεση (της ηλικιωμένης) με τις μαλακίες που έλεγε. Το μπλόκαρα για να μην το βλέπω και μου έρθει και το εγκεφαλικό (της ηλικιωμένης πάντα). Μπαίνοντας στο προφίλ του, είδα ότι του αρέσει η σελίδα webcam sex. Και κατάλαβα πώς περνάει τον ελεύθερο χρόνο του, ο οποίος εκτιμώ πως είναι απεριόριστος. Η μία και μοναδική φωτογραφία του, πέρα από το ότι ήταν τραβηγμένη από κάτι χιλιόμετρα μακριά, αν ήταν πραγματική, θα κάτσω να με χέσεις. Και στην τελική, το φέισμπουκ είναι χώρος δικτύωσης. Που, εντάξει, μέσα στη δικτύωση χωράει και το φλερτ. Πότε έγινε χώρος για γνωριμίες με σκοπό το σεξ ή το γουέμπκαμ σεξ; Υπάρχουν σάιτ γνωριμιών που, όποιος μπαίνει εκεί μέσα, έχει ακριβώς αυτό το σκοπό, οπότε είναι εύκολο να τσιμπήσεις γκόμενα. Τόσο μυαλό έχει το βλαμμένο που ψάχνεται σε λάθος χώρο. 
Και σε βλέπουν, που λες, ωραία μου σαραντάρα, κάπου στο φέισμπουκ, τους σηκώνεται, είναι κι ότι από τις πολλές τσόντες που είδαν, απέκτησαν ένα κόλλημα με τις MILF, τις οποίες θεωρούν πιο ευκολογάμητες από τις πιτσιρίκες, και σου στέλνουν αίτημα. Άμα μπεις στη διαδικασία να απαντήσεις σε μήνυμα που θα σου στείλουν, θα σου πούνε πως εσείς οι μεγαλύτερες ξέρετε τι θέλετε, σε αντίθεση με τις συνομήλικές τους και γι' αυτό σας προτιμούν. Ναι, μαλάκα. Ξέρω τι θέλω και γι' αυτό δεν πρόκειται ούτε να γυρίσω να σε φτύσω. Κι άμα διαπιστώσουν φτύσιμο, παύεις να είσαι ανάφτρα μιλφ. Γίνεσαι τρίτη ηλικία.
Και για να το ξεκαθαρίσουμε, μικρά μου σκατουλάκια. Το ότι στα σαράντα μου είμαι γαμήσιμη, δε με κάνει ευκολογάμητη. Αντιθέτως, σημαίνει ότι έχω τη δυνατότητα να διαλέγω εγώ. Τώρα, αν ήσουν τυχερός και σου 'κατσε περίπτωση ξελιγωμένης ημιγαμήσιμης αγαμήτου σαραντάρας, να τη θυμάσαι και να χαίρεσαι. Άσε που όταν θα φτάσεις στην ηλικία μου, το πιο πιθανό είναι να είσαι λιγδιάρης, αγάμητος, φαλακρός και κοιλαράς από το πολύ το καθισιό στον υπολογιστή για το παίξιμο του πουλιού σου. Χώρια ότι θα έχεις σπαταλήσει τόσο σπέρμα βλέποντας τσόντα ή χαμουρευόμενος με κάποια μέσω κάμερας (πάνω απ' όλα η συντροφικότητα) που το πιο πιθανό είναι να μην μπορείς πλέον να γαμήσεις.
Τώρα, το θέμα σάιμπερ σεξ, ας το αναλύσει κάποιος άλλος. Υποθέτω ότι φοβούνται την προσωπική επαφή, τρέμουν να πλησιάσουν γκόμενα (προφανώς, έχοντας τέτοιους τρόπους στο ίντερνετ, εκεί έξω θα είναι τελείως βόδια), φοβούνται να γαμήσουν, φοβούνται μην γκαστρώσουν, μην κολλήσουν κάτι, μη γυρίσει η άλλη και πει στις φίλες της ότι δεν ξέρουν να γαμάνε ή, ακόμα πιο ισχυρό πλήγα, μην τους πει στα μούτρα ότι δεν ξέρουν να γαμάνε.
Ε ναι. Είναι πιο ασφαλές στην κάμερα. Άλλωστε, στο παίξιμο της πούτσας έχουν εκπαιδευτεί και καμιά δε θα τους πει ότι δεν την έπαιξαν καλά. Με το δίκιο του θα δώσει την έξυπνη απάντηση: "Και πού το ξέρεις εσύ μωρή; Τη δική σου την παίζεις καλύτερα;"

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ: Οι λαϊκάντζες του φέισμπουκ


Εντάξει, μερικές φορές, όταν μας αρέσει κάτι σε κάποιον τοίχο, θέλουμε να το δηλώσουμε. Είναι πιο εύκολο να το κάνουμε πατώντας ένα κουμπάκι, παρά να το εκφράσουμε με δικά μας λόγια. Είναι κι ότι δε βρίσκουμε λόγια να εκφραστούμε καμιά φορά.
Κι εγώ το κάνω. Πατάω καμιά φορά το κουμπάκι που γράφει "like" όταν περνάω από την αρχική μου σελίδα και βλέπω αναρτήσεις φίλων που με κάνουν να γελάω, να προβληματίζομαι, να συγκλονίζομαι, να αγανακτώ, ή απλώς να συμφωνώ. Και για να πω την αμαρτία μου, δεν κόβω φλέβα με τις κουλτουροφιλοσοφίες που κυκλοφορούν. Ούτε με τα τραγουδάκια. Εκτός κι αν είναι κανένα γαμάτο άσμα, ή αν συνοδεύεται με γαμάτη ατάκα. Πατάω το γαμημένο αυτό κουμπάκι όταν κάποιος γράφει ή ποστάρει κάτι που μου αρέσει πραγματικά. Αλλά, κυρίως, προτιμώ να μιλήσω γι' αυτό. Να πω την άποψή μου για να αρχίσει διάλογος, να πω μια μαλακία για να αρχίσει το γλέντι. Και το ίδιο φροντίζω να γίνεται και στο δικό μου τοίχο. Να γράψω κάτι για να μαζευτούν όσοι βρίσκονται εκεί γύρω εκείνη τη στιγμή και να αρχίσει το κουβεντολόι, ο προβληματισμός ή ο χαβαλές.
Άλλοι το δουλεύουν αλλιώς το σύστημα. Κάνουν ένα πέρασμα από τους τοίχους των φίλων τους και αφήνουν τα λάικ τους. Κι οι φίλοι τους ανταποκρίνονται με το ανταποδοτικό πέρασμα από τους δικούς τους τοίχους.
Τις τελευταίες μέρες, το φέισμπουκ μου κάνει προτάσεις φιλίας για άτομα που ήταν φίλοι μου και δεν είναι πια. Δεν ήταν πέφτουλες που δεν ανταποκρίθηκα στο πέσιμό τους. Δεν ήταν κάποιοι με τους οποίους υπήρξε παρεξήγηση. Ήταν άτομα που μου άφησαν τα like τους. Όμως εγώ, η μουλάρα, η τελείως άσχετη με τους κανόνες savoir vivre και το χειρισμό αυτού του εργαλείου κοινωνικής δικτύωσης, η εντελώς ανεπίδεκτη, δεν ανταποκρίθηκα.
Μίλησα και με φίλους που το δουλεύουν καλύτερα το εργαλείο. Και με έφεραν μπροστά σε προφίλ που μαζεύουν εκατοντάδες like με μια καλημέρα. Έμεινα άναυδη διαπιστώνοντας ότι μια καλημέρα αρέσει τόσο πολύ. Αν δε, δηλώσεις στους φίλους σου ότι η μέρα είναι πχ ηλιόλουστη και πόσο θα ήθελες να πίνεις τον καφέ σου στην παραλία, θα πλακώσει βροχή από like. Μου εξήγησαν, της άσχετης, ότι δεν είναι τυχαία αυτή η επιτυχία. Έχει γίνει η σχετική προεργασία. Το πρόσωπο της μέρας της ηλιόλουστης, για να πάρει τα 200 like, έχει αφήσει τουλάχιστον 400. Έτσι είναι οι σχέσεις σήμερα. Ανταποδοτικές. Ό,τι δίνεις, παίρνεις. 
Πρόσεξε τώρα πόσο άσχετα λειτουργώ. Μπαίνω στο φατσοβιβλίο, γράφω μια μαλακία, σχολιάζουν οι φίλοι, απαντάω κι εγώ, κουβέντα να γίνεται, τα είπα και πιο πάνω. Στο μεταξύ, κάνω κι ένα πέρασμα από την αρχική μου σελίδα. Βλέπω τα πιο σημαντικά νέα (ό,τι επιλέγει το φβ να μου ρίξει στα μούτρα) άμα πετύχω κάτι που μ' αρέσει, το δηλώνω ή το σχολιάζω. Κάνω μετά κι ένα πέρασμα από τα πιο πρόσφατα, που με τους φίλους που έχω, μου δείχνει τι έγιναν τα τελευταία δέκα λεπτά. Όποιος προλάβει δηλαδή. Δεν περνάω από τοίχους. Κάνω κι άλλες δουλειές εκτός από φεϊσμπούκινγκ. Γράφω, διαβάζω, ψαχουλεύω στο ίντερνετ, δουλεύω, έχω επαφή με κόσμο...
Γι' αυτό, αν θέλεις να σου αφήσω το like μου, στείλε μου ένα μηνυματάκι να μου το πεις. Από μόνη μου, δε νιώθω, το γίδι. Δεν έχω τρόπους, η μουλάρα η νταλικέρισσα. Πες το μου κι εγώ θα το κάνω. Είτε μου αρέσει αυτό που έγραψες είτε όχι. Έτσι, γιατί πρέπει να έχουμε καλούς τρόπους. Αλλά μη με διαγράφεις. Πληγώνομαι η δύσμοιρη.
Και, κυρίως, άμα με διαγράψεις, μην επιστρέψεις. Και, πάνω απ' όλα, μην πεις την παπαριά ότι έχασες τους φίλους σου επειδή διέγραψες το λογαριασμό σου. Είπαμε, είμαι αγενής, αλλά δεν είμαι και χαϊβάνω.